Janusz Meissner był jedną z najbarwniejszych postaci międzywojennego dwudziestolecia i – o dziwo, choć nie był marksistą – jednym z najpoczytniejszych pisarzy pierwszych lat PRL-u. Choć z założenia jego książka nie miała być literaturą najwyższych lotów artystycznych, to potoczystością języka i konstrukcją fabuły na głowę bije dzisiejsze pseudoarcydzieła.
Książka wydana przez Wydawnictwo Literackie w 1976 roku. Stron 302. Brak obwoluty. Okładka twarda, płocienna z lekkim przebarwieniem grzbietu i lekkim przyb rudzeniem krawędzi. Blok ksiązki szyty w stanie bardzo dobrym. Lekkie udarcie kartki przyokładkowej przedniej i kartki przedtytułowej, spowodowane nierozcięciem fabrycznym.
Exlibris58
